Waarom zeg je dat?
Leren (anders) reageren
Doelgroep: van 8 tot 12 jaar

  • Het is de toon die de muziek maakt. Ofwel: de manier waarop je iets zegt is belangrijk. In dit project onderzoeken leerlingen welke vormen er zijn van op elkaar reageren. En wat het effect is van al die verschillende manieren. Bijvoorbeeld voor je zelfbeeld en de sfeer in de klas. We maken een film van dit proces.

Voor wie
Scholen in het basisonderwijs (groep 5 t/m 7)

De praktijk
In vier bijeenkomsten van zestig minuten onderzoeken leerlingen hoe vaak en in welke situaties ze elkaar complimenten (opstekers) of juist kritiek (afbrekers) geven. Dit doen zij met rode (opstekers) en groene (afbrekers) briefjes. Aan het eind van de lessen tellen we de briefjes en de volgende keer bespreken we er enkele. Hoe had het bijvoorbeeld anders gekund? Leerlingen geven elkaar tips en spelen desgewenst situaties na. Na vier bijeenkomsten hopen we natuurlijk op meer groene dan rode briefjes. Gedurende de bijeenkomsten doen zij een kwaliteiten- en complimentenspel en luisteren zij naar een verhaal over een kind dat alleen maar kritiek krijgt. Dat verhaal proberen zij na te vertellen, maar dan met helpende en opbouwende opmerkingen. Tot slot maken ze grote harten met daarin alleen maar opstekers. Dit hele proces wordt gefilmd. De laatste bijeenkomst laten we de film aan de klas zien. We sluiten af met een compliment voor ieder kind op een hartje.

Resultaten

  • Leerlingen herkennen verschillende manieren van reageren.
  • Leerlingen zien wat het effect is van positieve en negatieve reacties op elkaar.
  • Leerlingen oefenen in het geven van positieve feedback (opstekers).
  • Leerlingen leren hoe ze respectvol met anderen kunnen omgaan.
  • Leerlingen beseffen dat hun zelfbeeld ook afhangt van de reactie van anderen.
  • De klas heeft na afloop een mooie video van het proces, de werkvormen en uitspraken van de leerlingen.